PERL to świetny język programowania, który działa jako arsenał dla administratorów systemu UNIX, gdzie bash lub sh nie wystarczą. Kiedy jednak spojrzymy na przekrój wszystkich rodzajów języków programowania, rzadko zdarza się, aby cechy charakteru autora były tak silnie wyrażone w języku programowania.
Kiedy autor Larry Wall wynalazł język PERL (Praktyczny język wyodrębniania i raportowania), pierwotnie chciał stworzyć język do wygodnego przetwarzania tekstu. Później udostępnił ten język na licencji GPL i dodał różne rozszerzenia będące mieszanką języków programowania C/C++, powłoki UNIX i awk. Teraz PERL zawiera wszelkiego rodzaju konstrukcje, które umożliwiają zapisywanie różnych pomysłów na różne sposoby. Programowanie w języku PERl jest technicznie niejednoznaczne i bardziej przypomina pracę stylistyczną niż język techniczny. W niektórych konstrukcjach można właściwie zapisać dzień parzysty w jeden sposób, a dzień nieparzysty w inny. Podam dwa przykłady:
Klasyczny warunek „jeśli-to” można zapisać w Perlu na cztery sposoby (nie licząc różnych stylów nawiasów):
Mimo, że PERL ma wiele różnych konstrukcji, domyślnie brakuje w nim klasycznego włącznika! Użytkownicy próbowali obejść ten problem na trzy następujące sposoby: