Wiele przedsiębiorstw chce zacząć używać UML 2.0 przy opracowywaniu swojego wewnętrznego, niestandardowego oprogramowania. Narzędzie Enterprise Architect stało się de facto standardem modelowania w UML 2.0. Dlaczego udało mu się ugruntować swoją pozycję, mimo że istnieje mnóstwo swobodnie dostępnych alternatyw, takich jak ArgoUML czy MS Visio?
Inżynieria oprogramowania wspomagana komputerowo
Enterprise Architect to narzędzie CASE obsługujące metodologię MDD (programowanie oparte na modelu) i MDA (architektura oparta na modelu). Dzięki temu rozwój oprogramowania można rozumieć jako transformację modeli, którą wspomaga tworzenie diagramów UML. Narzędzia takie jak ArgoUML to po prostu proste „narzędzia do rysowania”, które mogą narysować diagram, ale nie mogą stworzyć modelu rozwoju oprogramowania.
Siła MDD polega nie tylko na spojrzeniu na tworzenie oprogramowania jako na model, ale także na tym, jak przekształcić te modele. Np. fizyczny model danych do kodu (pseudokod), logiczny model danych do fizycznego modelu danych i różne kroki w celu wykonania zautomatyzowanego lub w sposób półautomatyczny, co oszczędza czas, a zwłaszcza pieniądze przy tworzeniu oprogramowania.
Enterprise Architect umożliwia współdzielenie jednego modelu rozwoju przez grupę programistów. W ten sposób wszyscy programiści mogą pracować nad jednolitym modelem, który stopniowo udoskonalają i uzupełniają.
Właściwie Enterprise Architect może wygenerować powstały pseudokod w różnych językach programowania, ale prawdziwe zastosowanie widzę jedynie w tworzeniu diagramów encja-relacja, z których można bezpośrednio wygenerować kod, który wstawimy na serwer.
Enterprise Architect może również wygenerować istniejący diagram UML z kodu, ale należy go następnie zmodyfikować i zdefiniować brakujące relacje między klasami.
EA to świetne narzędzie do modelowania, które polecam każdej firmie, która chce rozpocząć (lub poważnie podejść do tematu) modelowanie UML.
Marián Knězek